boş ver beni
mühim değilim
bu o’nun hikâyesi
çok beyazdı
kir tutardı
ömrü kelebek kadardı

mektupları şişedeyken
bir de bakmış
deniz yokmuş
tek başına dans ederken
mutsuzluktan sarhoşmuş

daha 17’ymiş

oyundan kalkmak isterken
kâğıtlar dağıtılmış
bu hava boşluğunda
artık her şey satılıkmış

trafikte akmayan
hep onun şeridiyken
söylediği son şarkı
“elveda zalim dünya”ymış

daha 17’ymiş

söz-müzik: teoman