ben hep sana gelirim
beni anlasın diye tenin
bırakırım kamaşsın
yaşamdan gözlerim
tenini avuçlarım
zaten severim
gelmesen de, sevmesen de beni

tutsan ellerimden
geçmişi unutamam ki
öpsem gözlerinden
yaşları kurutamam ki
damağım çöle dönmüş
sesim çamura
oyuncağını geri ver
içimdeki çocuğa

hiç kimse bilmez
hiç kimse sevmez
şimdi sen de yoksun yanımda

hiç kimse duymaz
hiç kimse sormaz
şimdi sen de yoksun yanımda

yüzüm gözüm toz toprak
yağmurların yıkamaz
kalbim kabuk bağlar
içim artık acımaz
kanserli kentlerin çığlığından
son trenle ayrıldığımdan

hiç kimse bilmez
hiç kimse sevmez
şimdi sen de yoksun yanımda

hiç kimse duymaz
hiç kimse sormaz
şimdi sen de yoksun yanımda

söz-müzik: teoman