kırıklarını aldırdım
kalbimin
zırhımı çıkarttım
astım portmantoya
güzel vücutlar
boş suratlar
benimse;
yenmiş tırnaklarım
titrek ellerim var

“evet” dedi
“ben de seni aldattım
bir kez de değil
üstelik
çünkü
beni çok kanattın
çok sevdiğim bir yalandın”

gönülçelen
aynı anda utanmadan
hem kırıcı
hem kırılgan
yordun beni

gönülçelen

biraz gerçek
biraz yalan
hem yara bandım
hem yaram
bitsin artık

gönülçelen

söz-müzik: teoman